مطالعه فناوری ساخت و ریخت شناسی دست سازه های سنگی محوطه ی پارینه سنگی میرک، در جنوب شهر سمنان

چکیده پارینه سنگی میانی ایران بسیار اندک مورد شناسایی و تحقیق قرار گرفته است و محدود به بررسی هایی است که در پناهگاه های صخره ای و غارهایی که حدود 40 سال گذشته، و چند کاوش دیگر که در ساله ای اخیر انجام شده اند. در این میان سایت های رو باز پارینه سنگی میانی شناسایی شده در ایران نقش بسیار اندکی را ایفا می کنند. محوطه رو باز میرک در دامنه جنوبی رشته کوه های البرز و در حاشیه شمالی کویر مرکزی ایران قرار دارد. محوطه مذکور در تابستان 2009 مورد بررسی و گمانه زنی آزمایشی قرار گرفت. به جهت وسعت محوطه و پراکنش دست سازه های سنگی جمع آوری کلی نمونه ها عملی نبوده و تنها در محوطه میرک 5 جمع آوری از طریق ایجاد 8 کارگاه به ایجاد نمایه های قابل قبولی برای تعمیم دادن به کل محوطه صورت گرفت. در این مقاله 2 کارگاه از میان 8 کارگاه بطور دلخواه انتخاب گردیده اند. 100% نمونه ها از ترانشه هایی به ابعاد 10 * 4 متر جمع آوری شده اند، و در مجموع دو لوکس c و d 160 متر مربع مساحت دارند. از تجزیه و تحلیل مجموعه سنگی میرک نتایج ذیل ارائه می گردد. (1) دست ساخته های سنگی جمع آوری شده در محوطه میرک منتسب به دوران پارینه سنگی میانی است، (2) محوطه میرک در دوره پارینه سنگی میانی به عنوان یک محوطه اصلی استقراری (base camp) کاربرد داشته است، (3) دسترسی به مواد خام به صورت محلی بوده است.